Prawo Ohma określa zależność pomiędzy napięciem U (czyli różnicą potencjałów) na elemencie obwodu elektrycznego, a natężeniem I prądu płynącego przez ten element.
Iloraz tych wielkości U / I odpowiada rezystancji R tego elementu. R = U / I
Źródło prądu to inaczej - źródło siły elektromotorycznej, tzn, siły, która powoduje ruch (motorykę) elektronów w obwodzie. Im większa wartość siły elektromotorycznej (SEM) wyrażona napięciem U na zaciskach źródła, tym większy, czyli o większej wartości, prąd płynie w danym obwodzie.
Na schemacie, pokazanym powyżej, widzimy połączone szeregowo: źródło prądu (o napięciu 12 V), wyłącznik, amperomierz, dwie żarówki i wybrany odcinek 80 cm przewodnika (opisany na ilustracji).
Na podstawie pomiaru napięcia na końcówkach przewodnika, którego rezystancję chcemy określić i wartości natężenia prądu płynącego w obwodzie możemy ze wzoru - prawa Ohma obliczyć rezystancję odcinka przewodnika. Wartość napięcia na każdym z elementów nazywamy spadkiem napięcia na tym elemencie.
Natężenie I prądu płynącego w obwodzie szeregowym przez poszczególne, połączone elementy, jest takie samo i jest równe ilorazowi napięcia U źródła siły elektromotorycznej (SEM) i łącznej (sumarycznej) / wartości rezystancji R wszystkich elementów.
I w obwodzie = U żarówka 1 / R żarówka 1 = U żarówka 2 / R żarówka 2 = U odcinek drutu / R odcinek drutu
Natomiast napięcie ze źródła rozkłada się (dzieli) na wszystkie odbiorniki połączone szeregowo, mówimy więc o spadkach napięcia na poszczególnych elementach. Spadek napięcia, zgodnie z prawem Ohma, na danym elemencie zależy od jego rezystancji, dla kolejnych elementów)
U źródła = U żarówka 1 + U żarówka 2 + U odcinek drutu + U przewodów łączących, amperomierza i wyłącznika
W obwodzie szeregowym wypadkowa rezystancja równa jest sumie rezystancji połączonych szeregowo elementów:
R obciążeń w obwodzie = R żarówka 1 + R żarówka 2 + R odcinek drutu + R łączników, amperomierza i wyłącznika
U przewodów łączących, amperomierza i wyłącznika oraz R przewodów łączących, amperomierza i wyłącznika pomijamy
ponieważ mają bardzo małe wartości i nie wpływają znacząco na wyniki obliczeń.
Z wyników pomiarów dla każdego z pięciu różnych przewodników (każdy o dł. 0,8m) wyliczymy kolejno rezystancje ze wzoru - prawa Ohma następująco:
R odcinka drutu = U odcinka drutu / I w obwodzie
Porównamy rezystancję przewodników z miedzi o tej samej długości, ale różnej powierzchni przekroju.
Pomiar drut miedź fi 1,75 mm
Obliczenia dla Cu fi 1,75 mm
Pierwszy pomiar wykonałem dla dość grubego drutu o średnicy 1,75 mm.
Pole przekroju drutu o średnicy 1,75 mm = S = πr2 S = 3,14 * (0,875mm)2 = 3,14 * 0,7656 = 2,40 mm2
Wyliczona oporność odcinka 0,8 m tego drutu = 0,00593 Ω.
Widzimy, że dla drutu miedzianego o polu przekroju = 2,4 mm2, rezystancja jest bardzo mała.
To dlatego przewodami o takim przekroju wykonuje się domowe podtynkowe instalacje elektryczne, sztywność takiego kabla złożonego z trzech żył przewodników nie ma znaczenia. Stosuje się stosunkowo grube druty, aby uniknąć strat energii na przewodach dochodzących do gniazdek elektrycznych.
Zobaczmy jaka będzie rezystancja przewodników z miedzi, ale o mniejszych przekrojach.
Pomiar 15 x drut miedź fi 0,2 mm
Obliczenia dla Cu 15 x fi 0,2 mm
Przewód, o takiej samej długości = 0,8 m, który teraz badamy składa się z 15 drucików o średnicy 0,2 mm każdy. Pole przekroju wyliczymy jako S = 15 * πr2 = 15 * π * 0,12 = 15 * 0,0314 mm2 = 0,471 mm2
Wyliczona z wyników pomiarów (spadku napięcia i natężenia prądu) wartość rezystancji = 0,0284 Ω
Pole przekroju tego przewodnika jest ponad 5 razy mniejsze (dokładnie 5,095 razy) niż drutu z pierwszego przykładu. To właśnie dlatego jego rezystancja jest prawie 5 razy większa (dokładnie z obliczeń 4,797).
Przewody podłączania urządzeń wykonuje się w postaci linki splecionej z cienkich drucików dlatego, żeby były giętkie i elastyczne.
Możemy już się domyślać, że pojedynczy drucik z takiej linki będzie miał 15 razy większą rezystancję.
Pomiar drut miedź fi 0,2 mm
Obliczenia dla Cu fi 0,2 mm
Jako ostatni w porównaniu przewodników z miedzi użyłem cieniutkiego drutu o średnicy 0,2 mm (pojedynczy drucik z linki) każdy.
Pole przekroju wyliczymy jako S = πr2 = π * 0,12 = 3,14 * 0,01 = 0,0314 mm2
Wyliczona z prawa Ohma rezystancja, odcinka 0,8 m o średnicy 0,2 mm, wynosi R = 0,4385 Ω
Z pomiarów i porównania rezystancji przewodników wykonanych z miedzi o różnych powierzchniach przekroju widzimy, że im cieńszy drucik (mniejsze pole przekroju) ty większa rezystancja.
Prąd z mniejszymi oporami płynie przez grubsze przewody !!!
To trochę tak jak z wodą, jeśli pompa o określonej wydajności (analogia do SEM) będzie pompowała wodę to im grubsza będzie rura to z tym mniejszymi oporami będzie przepływać przez nią woda.
Jeśli pole przekroju jednego drucika o średnicy 0,2mm jest 15 razy mniejsze od pola przekroju linki, a rezystancja linki złożonej z 15 drucików = 0,0284 Ω to ile powinna wynosić rezystancja pojedynczego drucika??? Wylicz proszę, ... i podziel się wynikiem.
tel.: 505 377 726 e-mail: kontakt@terazrozumiem.pl
NOTA PRAWNA: Zgodnie z art. 25 ust. 1 pkt 1 b) Ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych (z 4 lutego 1994 r, z późn. zmianami) zastrzegam, że wszystkie materiały zamieszczone na terazrozumiem.pl są objęte prawami autorskimi, a ich dalsze rozpowszechnianie bez mojej zgody jest zabronione